o kadar zor olmasa gerek,

Böyle demiştim, son kez aşık olduğumda..
O kada üzülmüşüm ki aslında, o kadar yanmışki canım hala etkisinden kurtulamamışım.
Bir hikaye yazmak istedim, yazdığım sayfalar kanamaya başladı, onlara seni anlatmamalıydım, bilemedim.
Yok gibi yaşamaya başladım, yaşadığım anları hatırladıkça neler yapabileceğimi düşündüm, düşündükçe parçalanmaya başladım.
Ben o kadar çok sevdim ki, sevgimle boğuldum.
Hislerimle gerdim kendimi, gerildikçe uzadım, uzadıkça daha çok sevdim..
Şimdi öyle sevemiyorum işte..
Halbuki hakediyorsun, bir sevsem, patlamaya hazır bir bomba gibi, üzerine basılmış ayağını kaldırmasını bekleyen bir mayın gibi olurdun.
Girdiğin her savaşı ünlü bir şövalye gibi, hırsla ve azimle, kazanacağını bilerek yinede bir teredütle kazanırdın..
evet kazanırdın,
peki ama ben..
Bu cümleleri pek kurabilen biri değilim aslında.. Ama engel olamıyorken hislerime, içindeki sesi susturamazken, beni sürekli dürten bu hissetme isteği..

0 Responses to "o kadar zor olmasa gerek,"

Leave a Reply